ننیدونم از کجا بنویسم ، نمیدونم از چی شروع کنم ، کاش زندگیتون تو ایران شروع نمیشد یا حداقل ادامه پیدا نمیکرد ، کاش نجات پیدا میکردیم از دست اینا. کاش ما رو آدم حساب میکردند. کاش ارزشی داشتیم در چشمشون. خسته ام. خسته. آشفته، درهم ریخته، ترسیده از آینده ای نا معلوم. امسال اتفاقات عجیبی افتاد و انکار دست از سر ما برنمیداره. کاش یه نادر قوی بودم. کاش نمیترسیدم از اینکه نکنه آبی تو دلتون ت بخوره و یکی از ماها یا هر دو یا نمیدونم کی باسه و کی نباشه.از آلودگی باز اومدممممممم_ ۸ سال و ۱۷ روزگی آوای عزیزم و ۲ سال و چهارماه و هفده روزگی جانا جانم
دنیای وارونه ، کرونا، قرنطینه
دوران عجیب، اسفند نحس ۹۸
کاش ,، ,تو ,کی ,پیدا ,خسته ,، کاش ,نادر قوی ,قوی بودم ,یه نادر ,کاش یه
درباره این سایت